بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان، یکی از مشکلات و مسائل اساسی در تجارت خارجی، موضوع صادرات مواد خام اولیه می‌باشد. این موضوع از بهرهمندی اقتصاد ایران از ارزش افزوده حاصل از صنایع تکمیلی ممانعت می‌کند.
مادامی این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که تولیدکنندگان داخلی به جهت صادرات مواد خام با محدودیت در تامین مواد اولیه مورد نیاز خود روبه‌رو می‌شوند.
مسئله خام‌فروشی افزون بر مشکلاتی که می‌تواند برای صنایع داخلی ایجاد کند، به عنوان تهدیدی برای صادرات و درآمدهای ارزی کشور محسوب می‌شود.
مواد خام اولیه را می‌توان به سادگی شناسایی کرد، به همین دلیل این مواد تحریم‌پذیر هستند. در صورتی که این مواد در زنجیره تولید وارد شوند در تنوع محصولات فولادی اثر ویژه‌‌ای دارند. این موضوع باعث می‌شود که مسئله تحریم به حداقل خود برسد. علاوه بر این، با کاهش تهدیدات تحریمی، کشور از ارزش افزوده کالاهای جدید نیز بهره‌مند می‌شود.
در شرایط فعلی، حجم تولید ورق فولادی در کشور بین 6 تا 7 میلیون تن است. این حجم از تولید در حالی است که ظرفیت صنایع تکمیلی برای تولید لوله و پروفیل حدود 18 میلیون تن است. تکمیل این زنجیره تولید علاوه بر بهرهمندی کشور از ارزش افزوده و فعال‌‌سازی ظرفیت موجود، منجر به ایجاد و رشد اشتغال در کشورمان می‌شود.
صنعت فولاد ما یکی از صنایعی می‌باشد که همواره با موضوع خام‌فروشی بالادستی‌ها مواجه است. علاوه بر این، در بازه‌های زمانی مختلف مورد تحریمات آمریکا قرار گرفته‌است.
بخش اعظمی از صادرات فلزی ما به محصولات فولادی کشور که میانگین قیمت صادراتی آن‌‌ها برای هر تن فقط حدود 430 دلار است، اختصاص می‌یابد. این نرخ قیمت در صورت انتقال مواد خام اولیه مانند شمش، بیلت و اسلب به صنایع پایین‌‌دستی و تولید محصولاتی مانند ورق فولادی، لوله و پروفیل ارزش افزوده بالاتری ایجاد خواهند کرد.
منبع: آهن ملل اصفهان (ahanmelal)
